Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

(dla łodzi)

См. также в других словарях:

  • kot — m IV, DB. a, C. u, Ms. kocie; lm M. y 1. «Felis domestica, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie» Biały, bury, czarny kot. Puszysty, zwinny kot. Kot angorski, perski, syjamski. Kot mruczy, skrada się,… …   Słownik języka polskiego

  • przedział — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. przedziałale {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co dzieli, odgradza coś od czegoś lub jest następstwem podziału (zwykle w odniesieniu do życia społecznego, zapatrywań itp …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • skuter — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. skutererze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} motocykl z małymi kołami, obudowanym podwoziem i osłoną dla nóg {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ПОЛЬША — (Polska), Польская Народная Республика (Polska Rzeczpospolita Ludowa), гос во в Центр. Европе. Граничит с ГДР (на З.), ЧССР (на Ю.), СССР (на В.), на С. омывается Балтийским м. Площ. 312 520 км2. Нас. 31 551 тыс. чел. (на 31 дек. 1965). Более… …   Советская историческая энциклопедия

  • drapacz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. zwykle w wyrażeniu: Drapacz chmur pot. «bardzo wysoki, wielopiętrowy gmach; wieżowiec» 2. roln. «narzędzie służące do kruszenia brył, spulchniania górnej warstwy gleby i niszczenia chwastów; kultywator, brona… …   Słownik języka polskiego

  • jarzmo — n III, Ms. jarzmomie; lm D. jarzmorzem a. jarzm 1. «rodzaj uprzęży dla bydła roboczego w postaci drewnianej ramy zakładanej na kark zwierzęcia» Ciężkie, skrzypiące jarzmo. Zaprzęgać w jarzmo. Chodzące w jarzmie woły. przen. «ciężar, brzemię; pęta …   Słownik języka polskiego

  • sztormtrap — m IV, D. u, Ms. sztormtrappie; lm M. y żegl. «drabinka sznurowa z drewnianymi stopniami wywieszana za burtę statku wodnego dla przyjęcia pilota, zejścia do łodzi itp.» …   Słownik języka polskiego

  • załoga — ż III, CMs. załogaodze; lm D. załogałóg 1. «zespół ludzi obsługujących jakiś środek lokomocji (np. statek, samolot, pociąg)» Załoga pociągu, samolotu, statku, łodzi rybackiej. 2. «ogół pracowników jednostki produkcyjnej, handlowej, instytucji… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»